Μου αρέσει να διαβάζω βιβλία, όπως η μέλισσα συλλέγει τη γύρη απ' τα λουλούδια.Να έχω δύο,τρία ή και περισσότερα βιβλία ανοιχτά και να διαβάζω λίγο απ' το καθένα, ανάλογα με τη μέρα, την ώρα, τη διάθεση. Έτσι μες στο μυαλό μου τριγυρίζουν ήρωες από διαφορετικούς τόπους, χρόνους, καταστάσεις. Αυτή την εποχή για παράδειγμα υπάρχει συνωστισμός. Η τύχη του Ρασκόλνικωφ, ποια θα είναι η τιμωρία του; Η Λίμπι Ντέι της Φλιν θα αθωώσει τον Μπεν; Τι έλεγε πια αυτός ο Καστοριάδης; με μια σύντομη ανασκόπηση στη φιλοσοφία του, τον αισθάνομαι δικό μου. Βέδες; Και ο Μουρακάμι σε αναμονή για το φινάλε του κουρδιστού πουλιού και το 1Q84 που πολύ με έχει ιντριγκάρει. Δεν είναι τα μόνα, είναι όμως τα άμεσα. Κάπου στο βάθος υπάρχει ο Μίσσιος, ο Όργουελ, ο Στάινμπεκ και πολλοί άλλοι. Στο τέλος νιώθω κάπως έτσι:
A Smart Silly Walk
Το μανιφέστο 10 κοριτσιών Στρατιωτάκια ακούνητα, μέρα ή νύχτα; Στρατιωτάκια ακούρδιστα, μέρα ή νύχτα; Πώς στα παιδικά παιχνίδια εμπλέκονται οι αρχηγοί, οι στρατοί και τα στρατιωτάκια τους; Στρατοί που κάνουν πολέμους, βομβαρδισμούς, επεμβάσεις. Και εμείς επέμβαση εκτάκτου ανάγκης κάναμε αλλά χωρίς την παραμικρή άσκηση βίας. Καλλιτεχνική επέμβαση, κάτι σαν παιχνίδι. Υπήρξαμε για λίγο στρατιωτάκια που αρχίζουν να ξεκουρδίζονται, να βραχυκυκλώνουν απέναντι στις διαταγές, τα παραγγέλματα, τα εμβατήρια. ίσως γιατί πλέον δεν μας πείθουν οι ιδέες που ενσαρκώνονται σε όλα αυτά. Τι κοινό μπορεί να' χει ο μιλιταρισμός με την ελευθερία; Τι σχέση μπορεί να' χει η υπεράσπιση της ελευθερίας ενός λαού με τον πατριωτισμό που διδασκόμαστε από μικρά παιδιά; Στα σχολεία, στις παρελάσεις, παντού. Ο πόλεμος του ανθρώπου για την ελευθερία του δεν είναι έπος ούτε τραγωδία. Είναι η ίδια η ζωή εν κινήσει. Κίνηση που δεν μπορεί να ελεγχθε...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου