Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Σεπτέμβριος, 2013

Η λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων

Εικόνα
Μισέλ Τρόμαζα μήπως πάει χαμένος ο χρόνος μου. Η μόνη ασχολία που μου φαινόταν ωφέλιμη ήταν το διάβασμα. Στο σπίτι κανείς δε διάβαζε πραγματικά. Εγώ πάλι ήμουν μανιακός αναγνώστης. Διάβαζα αρκετά και για την υπόλοιπη οικογένεια. Το πρωί, με το που άναβα το φως, έπιανα το βιβλίο μου και όλη τη μέρα δεν το άφηνα απ' τα χέρια. Διάβαζα στο τραπέζι, κάνοντας έξω φρενών τον πατέρα μου. Διάβαζα καθώς έπλενα τα δόντια μου, αλλά και στην τουαλέτα. Χτυπούσαν πεισματικά την πόρτα για να βγω από το μπάνιο. Διάβαζα ακόμα και καθώς περπατούσα. Πολλές φορές αργούσα στο σχολείο και μάζευα τις τιμωρίες με το τσουβάλι όταν καθυστερούσα τρεις συνεχόμενες μέρες χωρίς πειστική δικαιολογία. Αρνιόμουν να εξηγήσω στους βλάκες που είχαν αναλάβει την εκπαίδευσή μας ότι αυτές οι καθυστερήσεις ήταν δικαιολογημένες και αναπόφευκτες. Ο φύλακας άγγελός μου με προστάτευε και με καθοδηγούσε. Δεν είχα κουτουλήσει ποτέ σε κολόνα ούτε με είχε χτυπήσει αυτοκίνητο καθώς διέσχιζα το δρόμο, χωμένος κυριολεκτικά μέσ

Το κορίτσι που εξαφανίστηκε

Εικόνα
Νικ Τραγουδούσε ψιθυριστά γιατί ήταν ασυναγώνιστη στην κατακρεούργηση στίχων. Υπάρχει κάτι το ενοχλητικό στο να ανακαλείς μια ζέστη ανάμνηση και να νιώθεις παγωνιά. Έχω φάτσα για μπουνιές. Είμαι ένα παιδί της εργατικής τάξης με ιρλανδική καταγωγή, παγιδευμένο στο σώμα ενός πλούσιου βλάκα. Χαμογελάω πολύ για να ισορροπήσω την αντιπαθητική φάτσα μου, αλλά δεν πιάνει πάντοτε. Μέσα σε λίγα μόνο χρόνια, η παλιά Έιμι, το κορίτσι που γελούσε δυνατά και ήταν κουλ, απεκδύθηκε τον εαυτό της κυριολεκτικά, ένας σωρός από δέρμα και ψυχή στο πάτωμα, και αναδύθηκε μια καινούρια Έιμι, εύθραυστη και γεμάτη πικρία. Η γυναίκα μου δεν ήταν πια η γυναίκα μου, αλλά ένας κόμπος από συρματόπλεγμα που με προκαλούσε να τον λύσω- και δεν μπορούσα να το κάνω με τα χοντρά, κουλά, τρεμάμενα δάχτυλά μου. Δάχτυλα χωρικού. Δάχτυλα βλάχου που δεν ήταν εκπαιδευμένα για τη λεπτεπίλεπτη, επικίνδυνη δουλειά της επίλυσης της Έιμι. Όταν στο τέλος σήκωνα τα χέρια ψηλά με τα κούτσουρα που είχα για δάχτυλα, ματωμέν