Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μαΐου 8, 2018

Πτώση του Εγώ

Εικόνα
«…κάθε φορά που υπάρχει το βίωμα της επιθυμίας, «εγώ» αισθάνομαι αποστερημένος από την ασφαλή διακυβέρνηση του εαυτού μου, νιώθω πως άγομαι και φέρομαι από μια δύναμη που με ξεπερνά, που υπερβαίνει τη δυνατότητα διακυβέρνησης και ελέγχου του Εγώ […] Βασικά, η επιθυμία, νοούμενη ως ασυνείδητη, υποδηλώνει πάντα ότι «εγώ», ή καλύτερα το Εγώ δεν είναι ποτέ ιδιοκτήτης, ο αποκλειστικός κάτοχός της. Το βίωμα της επιθυμίας είναι πράγματι ένα βίωμα απώλειας της κυριαρχίας, ιλίγγου, κάτι που δίνεται στον εαυτό μας ως «πιο δυνατό» από τη θέλησή μου. Η επιθυμία ως δύναμη που με ξεπερνά δεν είναι κάτι που «εγώ» μπορώ να κυβερνήσω, δεν είναι στη διάθεση μου, στη διάθεση του Εγώ μου, αλλά είναι κυρίως το βίωμα μιας ολίσθησης, ενός εμποδίου, ενός εκτροχιασμού, μιας απώλειας κυριαρχίας, μιας πτώσης του Εγώ. Η επιθυμία έρχεται να βιωθεί ως κάτι που ταράσσει το Εγώ μου και όλες τις εδραιωμένες του πεποιθήσεις. Μπορούμε να ισχυριστούμε κατά τρόπο ριζικό: Δεν είμαι «εγώ» που αποφασίζω την επιθυμία «μου

Οι Πολύτιμοι

Εικόνα
-Μα να είστε από το Μόναχο και να μην έχετε ακούσει ποτέ για τον Χίτλερ! Τι στην ευχή τρέχει μ’ εσάς τους νέους; -Είμαι μηχανικός, βλέπετε. Η πολιτική δεν είναι ο τομέας μου. -Κάποια μέρα θα σας χρειαστούμε, του είπε ο Βάισμαν. Δεν ξέρω σε τι ακριβώς, αλλά είμαι βέβαιος γι’ αυτό. Άνθρωποι σαν κι εσάς, με την εξειδίκευση και τα περιορισμένα ενδιαφέροντά σας, θα μας φανούν πολύτιμοι.                                      Thomas Pynchon, V.