Το χνούδι ζωγραφίζει υπέροχα

Μου έφερε σήμερα δυο ζωγραφιές, όχι ότι είναι η πρώτη φορά, αλλά αυτές οι ζωγραφιές έχουν κάποιες ιδιαιτερότητες.

Η μία απεικονίζει το σπουργίτι και το μυρμήγκι από ένα παραμύθι που τους είπε η δασκάλα στο σχολείο. Το μυρμήγκι το έκανε με κόκκινα μάτια γιατί έκλαιγε που του πήρε ο σπουργίτης το φαγητό. Επίσης το όνομα της το έγραψε έτσι ώστε να διαβάζεται καθρεφτισμένα. Είναι η δεύτερη φορά που τη βλέπω να το κάνει.

Στη δεύτερη ζωγράφισε την οικογένειά μας, για πρώτη φορά μας περιέλαβε όλους. Συνήθως ζωγράφιζε τις δυο μας, εμένα με μωβ, εκείνη με φούξια γιατί είναι τα αγαπημένα μας χρώματα. Στη μέση έβαλε τους γονείς, δίπλα στον μπαμπά, τον αδελφό της, δίπλα στη μαμά, τον εαυτό της. Εδώ το όνομα είναι γραμμένο κανονικά.

´Οσοι δεν έχουν παιδιά, ίσως βλέποντας τις ζωγραφιές να σκεφτούν πως είναι ανόητο ν´ ασχολείται κανείς μ´ αυτές, όπως ανόητος φαίνεται σε μένα πια ο πόνος από έρωτα. Παιδιά μου για σας αισθάνομαι ότι πιο ισχυρό μπορεί να ασθανθεί ο άνθρωπος. Μαζί με σας γεννήθηκα κι εγώ, πολύ διαφορετική απ´ την πρώτη μου γέννηση, και μαζί θα πορευτούμε μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος.