Το χνούδι και οι μεταφυσικές ανησυχίες του

-Ο παππούς ο Δημοσθένης την τελευταία φορά που τον είδα φορούσε μπεμπιλίνο κι είχε γκρι γένια, τώρα έχει άσπρα.
-Τώρα δεν έχει καθόλου γένια είναι μόνο κόκκαλα.
-Δεν έχει μείνει καθόλου δέρμα;
-Καθόλου
-(Κλάματα)Α τα παλιοσκούλικα μου φάγαν τον παππού μου!
-Μην κλαις αγάπη μου, η ψυχή του ζει, δεν μπορούν να τη φάνε, και είναι κοντά σου και σε προσέχει
-(Παράπονο)Που είναι; Δεν τη βλέπω πουθενά...για κοίτα μέσα στο αυτί μου τη βλέπεις εσύ;
-(Γέλιο)Οχι μωρό μου, η ψυχή είναι αόρατη, δεν τη βλέπεις, μόνο την αισθάνεσαι. Κάθε φορά που τον σκέφτεσαι η ψυχή του έρχεται κοντά σου.
-Ναι αλλά δεν τον βλέπω...
-Όχι αλλά μπορείς να τον δεις με τη φαντασία σου και να του μιλήσεις ακόμη αν το θες, να του πεις ότι νιώθεις.
-Θα τον ξαναδώ ποτέ;
-Οχι...
-(Θυμός)Θα τον ξαναδώ όταν θα πεθάνω!
-Α λες;
-Ναι κι εσύ θα τον δεις όταν πεθάνεις!
-Μακάρι αυτό θα ήταν υπέροχο, εύχομαι να έχεις δίκιο...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

M Train

Λεβιάθαν ή το μυθικό τέρας που εμφανίζεται τόσο σε θρησκευτικά κείμενα όσο στην τέχνη και στην πολιτική θεωρία

Πρώτο ποστ για το 2020, αυτή τη θεσπέσια χρονιά #not!