Active Member - Kalws hrthes paraksene

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Δυο φορές Άνοιξη

Εικόνα
Μια φορά να με δεις με το όνομά σου Να τολμήσεις  (τι έχεις να χάσεις περισσότερο;) Να μου στείλεις καρδιά να καταλάβω Να μη μου στείλεις τίποτα να καταλάβω Καταλαβαίνω (το ξέρεις(;)) Γνωρίζω από συμβολισμούς Τρίγωνα, ονόματα κομμένα... Μου το κάνεις εύκολο από φροϋδική ολίσθηση, από ανάγκη να το ξέρω; Αν διαβάζεις έχεις συνενοχή λίγο ακόμη και θα φτάσουμε εκεί που η απόγνωση θα μας ενώσει Ανυπομονώ την άνοιξη Πάντα την άνοιξη υποφέρω Σε μια άνοιξη άνοιξε ο κύκλος μας Μια άνοιξη θα κλείσει το ξέρω Εκείνη την άνοιξη η φύση θα είναι πιο κόκκινη και πιο μωβ πάθος και πένθος Μέχρι τότε θα έχω τα υποφερτά καλοκαίρια τους χειμώνες, τα φθινόπωρα για παρηγοριά Ανάστησε μας αυτό το Πάσχα να αντέξουμε ακόμα μια δεκαετία. Μπορεί απλά να παραλογίζομαι να με παρασύρουν οι κλέφτες που στροβιλίζονται και οι φουσκοδεντριές να μου φουσκώνουν τα μυαλά... Αν τελικά εγώ είμαι ο θύτης, ο υπέρτατος αλήτης που ένα άλλο καλοκαίρι αντί φιλιού έδωσε το χέρι...
Διαβάστε περισσότερα

What a life! (I need another round)

Εικόνα
 Πας χαλαρό σινεμαδάκι με την κολητή σου, τόσο χαλαρό που παραλίγο να μην πας γιατί η αγαπημένη σου φίλη έχει ένα θέμα με τον χρόνο, αλλά, και γι' αυτό και για άλλα, την αγαπάς. Ευτυχώς προλάβατε όμως και είδατε από αυτές τις, αν όχι λάιφ τσέιντζιν, τουλάχιστον όμως ανεβαστηκές ταινίες που σε κάνουν να γουστάρεις πάλι και σε βγάζουν από την μικρή (ή μεγάλη) φάση μιζέριας που περνούσες. Ανεβαστηκές όπως το αλκόολ. Ναι το αλκόολ (και το midlife crisis) είναι το κεντρικό θέμα της ταινίας του δανέζου θεού της έβδομης τέχνης Τόμας Βίτεμπεργκ. Το ένα από τα δύο ανφάν τερίμπλ του δόγματος 95 (το άλλο, για όσους δεν γνωρίζουν, είναι ο έρωτάς μου αγιάτρευτος Λαρς φον Τρίερ), στην τελευταία του ταινία ξεκινά το κεντρικό του αφήγημα αναφέροντας, μέσω ενός από τους κεντρικούς πρωταγωνιστές, μια έρευνα ενός επιστήμονα που μου διαφεύγει τώρα το όνομά του. Δεν ξέρω και αν όντως υφίσταται τέτοια έρευνα. Η έρευνα αυτή λοιπόν, υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι γεννιόμαστε με 0,05% έλλειψη αλκοόλ στο αίμα ...
Διαβάστε περισσότερα

Πρώτο ποστ για το 2020, αυτή τη θεσπέσια χρονιά #not!

Εικόνα
Τι ζούμε; Κι εκεί που λέγαμε τα πράγματα στρώνουν τσαααακ...  Εδώ, σήμερα δεν θα γράψω γι' αυτά. Θα γράψω για τα βιβλία που διάβασα τον τελευταίο χρόνο. Τον τελευταίο χρόνο, παρόλο που ολοκλήρωνα το μεταπτυχιακό μου, το γεγονός αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο στο να "ξεφύγω" με μερικά ωραία βιβλιαράκια. Το πρώτο (και όχι μόνο) μου το χάρισε η αγαπημένη μου παιδική φίλη Μ., το "So long, Marianne" και περιγράφει τη ζωή της Marianne από τη Νορβηγία στην Ύδρα, όπου γνώρισε τον L. Cohen και έζησαν μαζί εκεί και με τον γιο της, κάποια χρόνια. Στη Νορβηγία "Ο χρόνος κυλά με τον δικό του ρυθμό και η γιαγιά   της εξηγεί πως να ζει με τον εαυτό της, πως να είναι υπομονετική. [...] Η γιαγιά εξηγεί στη μικρή πώς έχουν τα πράγματα: ότι παίρνει χρόνο να σταθείς ακίνητος,  τόσο ακίνητος ώστε ν' ακούσεις τη φωνούλα σου εντός σου." "Η μητέρα της Μαριάννε της έμαθε να υπομένει, να σφίγγει τα δόντια και να προχωρά. Αν είνα...
Διαβάστε περισσότερα