Ρουφάω καφέ, πίνω μια γουλιά και σφηνώνω την άκρη της γλώσσας μου στο καλαμάκι που βεντουζάρει γύρω της ελλείψει οξυγόνου..
Δεν ξέρω γιατί αυτό με κάνει να σε σκέφτομαι.
Οι απορίες πολλές:
Γιατί μια περαστική ενώ ήθελε magenta purple
τελικά διάλεξε πένθιμο μαβί;
Γιατί μια άλλη ενώ ήθελε να αλλάξει
έμεινε στα ίδια;
Και γιατί μου έχει κολλήσει μια φράση που διάβασα σε μια φίλη με μυρωδάτο όνομα;
"Θα χαθώ τόσο όσο..."
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου